نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه شهید بهشتی

2 دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

چکیده

وضعیت مدیریت شهری ضعف‌های فراوانی دارد که به نظر می‌رسد، الگوی حکمرانی خوب شهری پیشنهاد مناسبی برای وضعیت شهرهای امروزی باشد. الگوی حکمرانی خوب شهری با در نظر گرفتن جامعه مدنی، بخش دولتی و همچنین بخش خصوصی، سعی در به سوی تعالی رساندن شهر و شهروندان دارد. هدف این تحقیق این است که مؤلفه‌های اصلی حکمرانی خوب شهری را مورد مطالعه قرار داده و با معرفه‌سازی از مؤلفه‌های کلان حکمرانی خوب شهری، میزان رعایت اصول حکمرانی خوب شهری را در شهر اهواز(مناطق هشت‌گانه) مورد بررسی قرار دهد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از لحاظ روش مطالعه، توصیفی- تحلیلی می‌باشد. شیوه جمع‌آوری اطلاعات پیمایشی- کتابخانه‌ای و جامعه آماری استفاده شده در این تحقیق سه گروه شهروندان، بخش دولت و همچنین بخش خصوصی می‌باشد. در این تحقیق از روش نمونه گیری احتمالی طبقه بندی شده و برای تحلیل نتایج از آزمون رگرسیون(روش Enter) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد، وضعیت شهر اهواز، در چارچوب حکمرانی خوب شهری نمی‌باشد. همچنین بررسی روابط تراکم جمعیت، نرخ بی‌سوادی و درصد بیکاری نشان از معناداری ارتباط آنها با چارچوب حکمرانی خوب دارد. بر اساس نتایج حاصله مؤلفه حاکمیت قانون، مشارکت و عدالت از سایر مؤلفه‌ها مهم‌تر و تأثیرگذارتر می‌باشند. اولویت مؤلفه حاکمیت قانون بر مشارکت، عدالت و همچنین سایر مؤلفه‌های حکمرانی خوب نشان می-دهد که بالاترین میزان تأثیرگذاری متعلق به این مؤلفه ‌می باشد. زیرا در یک بستر قانونمند است که سایر مؤلفه‌ها معنا پیدا می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Assessment of Ahvaz Urban Management in the Context of Good Governance, An effort to achieve sustainable management

نویسندگان [English]

  • LotfAli Koozehgar 1
  • Ali Adinehvand 1
  • Mehdi Alian 2
  • Narges Nazari 1

1

2

چکیده [English]

Situation of urban management has many weaknesses that looks urban governance model proposed for the today’s cities. Urban good governance model with regard to civil society, the public sector and the private sector, trying to derive the city and its citizens to excellence situation. The aim of this study is to examine the main elements of urban good governance and according to major component of urban good governance, to examine the principles of good governance in Ahwaz city. This study in terms of purpose is implicational and in terms of method is descriptive-analytic and methods of data collection are survey- library. Statistical population in this study is, three groups of citizens (eight zones of Ahwaz), public sector (water, electricity and gas offices) as well as the private sector (companies and private sector contracting that effect on city). In this study, the possible classified method for sampling and for analysis of the results regression testing (using Enter) in Spss is used. Results of this study showed that, situation of Ahvaz city, is not in the context of urban good governance and components of the rule of law, participation and justice, and from the other components are more important and more effective.

کلیدواژه‌ها [English]

  • urban good governance
  • civil society
  • public sector
  • private sector
  • Ahwaz city
اسماعیل­زاده، حسن و مجتبی همتی، (1391): حکمروایی خوب، راه چاره تحقق شهر خوب، ماهنامه اطلاعات سیاسی - اقتصادی، سال 26، شماره 2، صص 115-102.
اکبری، غضنفر(1386): سرمایه اجتماعی و حکمرانی شهری. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 83، صص 135-154.
الوانی، سید مهدی، محسن علیزاده ثانی، (1386): تحلیلی بر کیفیت حکمرانی خوب در ایران، فصلنامه مطالعات مدیریت، شماره 53، صص 24-1.
برآبادی، محمود، (1384): الفبای شهر، چاپ اول، انتشارات سازمان شهرداری ها و دهیاری­های کشور.
 برک پور، ناصر و ایرج اسدی، (1390): مدیریت و حکمروایی شهری، انتشارات دانشگاه هنر.
برک پور، ناصر؛ حامد گوهری­پور و مهدی کریمی، (1389)؛ ارزیابی عملکرد شهرداری­ها بر پایه سنجش میزان رضایت مردم از خدمات شهری(نمونه موردی: مناطق 1 و 11 شهر تهران)، دو فصلنامه مدیریت شهری، شماره 25، صص 218-203.
برک­پور، ناصر، (1381): گذار از حکومت شهری به حاکمیت شهری در ایران، رساله دوره دکتری شهرسازی، دانشگاه تهران.
رهنمایی، محمد تقی و مهناز کشاورز، (1389): بررسی الگوی حکمروایی خوب و نقش دولت در مدیریت و اداره امور شهرها در ایران، فصلنامه جغرافیا و برنامه­ریزی منطقه­ای، سال 1، شماره 1، صص 55-23.
سازمان برنامه و بودجه استان خوزستان(1376)؛گزارش اجتماعی و اقتصادی شهر اهواز.
سازمان نیروهای مسلح(1384)؛ فرهنگ جغرافیایی آبادیهای شهرستان اهواز، جلد اول.
ساسان پور، فرزانه(1388): ارزیابی توان پایداری محیط شهری برای مدیریت خوب شهری، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، جلد 10، شماره 13، صص 231-203.
شهرداری اهواز، (1392): آمارنامه کلانشهر اهواز، فصل دوم: جمعیت، معاونت برنامه­ریزی و توسعه شهرداری اهواز.
شهیدی، محمد حسین(1386)؛ شهر سازی، حمل‌ونقل و حکمروایی شهری، جستارهای شهر سازی شماره 20-19، صص 38-44.
عربشاهی، زهرا(1383)؛ برنامه قانون چهارم زیر ذره­بین حکمروایی خوب شهری، فصلنامه شهرداری‌ها، سال 6، شماره 69، صص 21-29.
مرکز آمار ایران، (1390): سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390، شهر اهواز.
موحد، علی، سجاد قاسمی کفرودی، موسی کمان­رودی، فرزانه ساسان­پور، (1394): بررسی توسعه محله­های شهری با تأکید بر الگوی حکمروایی خوب شهری (مورد مطالعه: منطقه 19 شهرداری تهران) ، فصلنامه برنامه­ریزی و آمایش فضا، دوره 19، شماره 1، صص 179-147، 1394.
Aylett, Alexander,(2015): Institutionalizing the urban governance of climate change adaptation: Results of an international survey”. Journal of Building Capacity for Climate Change Adaptation in Urban Areas, Vol. 41, No. 1, pp: 4-16. (DOI: 10.1016/j.uclim.2015.06.005).
Blair, H. (2000): Participation and Accountability at the Periphery: Democratic Local Governance in Six Countries. World Development, pp: 21-39.
Kaufman D, Kraay A, Mastruzzi M. (2005): Measuring governance using cross-country perceptions data. TheWorld Bank. (http://www.worldbank.org/wbi/governance/govdata/)
Kaufmann D. (2006): Myths and realities of governance and corruption. World Bank. (http://www.worldbank.org/ wbi/governance/pdf/2-1 GCR Kaufmann.pdf)
Kaufmann, d, leautier, f , mastruzzi, m (2004): Governance and thea city: an empirical exploration into global determinants of urban performance.
Rumi, A. (2010): Capacity building of municipal functionaries for good governance in Uttarakhand, India. Habitat International, Vol 34, pp: 386-391.
Stewart, K, (2006): Designing good urban governance indicators: The importance of citizen participation and its evaluation in Greater Vancouver, Cities, Vol. 23, No. 3, pp: 196–204.
UNDP, (1997): Defining Core Characteristics of Good Governance, United Nations Development Programme, Management Development and Governance Division, Strengthening Capacity for People-Centred Development, UNDP, New York.
UN-HABITAT. (2004): Urban Governance Index(UGI), A Tool to measure progress in achieving good urban governance (Global Campaign on urban Governance).
United Nations Development Programme (1997): Governance for sustainable human development: a UNDP policy document. New York: UNDP. (http://magnet.undp.org/policy/chapter1.htm.)