نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجو کارشناسی ارشد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

2 دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران

3 استاد دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده معماری، تهران

چکیده

چکیده: نظام توسعه‏ی متداول در کشور از امکانات بالقوه‏ی بافت‏های تاریخی غافل بوده و در مسیر توسعه‏، آن‏هارا بیش از هر زمانی به سوی فرسایش و اضمحلال سوق داده است. خروج از این پدیده مستلزم توجه جدّی به این دارایی‏هاست که فی نفسه از مضامین توسعه‏ی پایدار برخوردار میباشد. محلات قدیمی در بافت‏های تاریخی بازگو کننده‏ی ساختاری از خانواده‏، واحدهای همسایگی، ساختار اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی است که تحولات مربوط به تغییرات ایجاد شده از دوره‏ی پهلوی اوّل به بعد، ساختار آن‏هارا دگرگون کرده و هویت ذاتی آن‏هارا تحت ‏الشعاع قرار داده است. هدف عمده‏ی این مقاله ایجاد ارتباط سنجیده بین حفاظت و توسعه‏ بر مبنای پایداری می‏باشد که بتواند دارایی‏های موجود در بافت‏های تاریخی را به عنوان الگوهای اصیل در نظام توسعه به شهر جدید پیوند دهد. روش پژوهش این مقاله تحلیلی و تفسیری بوده و با نگاهی آسیب شناسانه از بعد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی می‏باشد. محصول نهایی این پژوهش نیز دست‏یابی به راهبردهایی با رویکرد دارایی مبنا در جهت واقف کردن نظام توسعه‏ی جدید شهرها به سرمایه‏های اجتماعی، کالبدی، اقتصادی و فرهنگی بافت‏های تاریخی می‏باشد.

چکیده تصویری

بافت‏های تاریخی، سرمایه‏ های پایدار و آینده‏ ی متصور بر آن‏ها (نمونه‏ ی مورد مطالعه: بافت تاریخی اودلاجان)

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Historic Fabrics, Sustainable Capitals and Their Future (Case Study: Oudlajan Historic Neighborhood in Tehran)

نویسندگان [English]

  • Arash Mohammad Moradi 1
  • Seyed-Abbas Yazdanfar 2
  • Mohsen Faizi 3

1 master student, Iran university of science and technology, Iran, Tehran

2 Associate Professor of Architecture, Iran University of Science and Technology

3 Professor of Architecture, Iran University of Science and Technology, Tehran

چکیده [English]

Abstract: The current development policy in the country, has ignored the potential of historic textures. This ignorance resulted in the deterioration of historic fabrics more than any time before. There is a need to consider these precious properties, which are the symbol of sustainable development. Old neighborhoods in historic textures depicts the structural changes, since the first era of Pahlavi, in Social, Economical, Cultural and Physical aspects, which in turn caused the anomaly in their identity. The main purpose of this paper is making a connection between conservation and development based an sustainability, to correlate the existing properties and heritage assets in historic textures to new cities as original patterns. The analytical and interpretive research methodology is applied to pursue the objectives of this paper, in achieving the social, cultural and economical pathology. The final product of this research is suggesting strategies based on existing assets and properties and all other social, physical, economical and cultural capitals of historic textures.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Historic Fabrics
  • Sustainable Development
  • based on existing assets
  • structure
  • Oudlajan